Bert Van Damme

Bert Van Damme, 40 jaar, gelukkig getrouwd en papa van Tibe en Nimfe.

Hij woont in Liedekerke, in  de Bombardonstraat, vlakbij het bekende garagepoortje. Ken je dit niet? Wel wanneer je Bombardonstraat in Google opzoekt en doorklikt naar ‘afbeeldingen’ kom je meteen Bert en zijn kunstwerk tegen. Iets waar hij heel fier op is. Ook de straatportretten op de Gravenbosstraat en de Muilenstraat zijn van zijn hand. Verder is hij ook gekend voor de raamschilderingen met kerst op vitrines van winkels en cafés, tekeningen voor de chiro, de gemeente en plaatselijke handelaars.

Bert, dat is een (flauwe) moppentapper en pleziermaker. Tijdens wandelingen raapt hij zwerfvuil en is hij mooimaker.Joviaal en vriendelijk tegen jong en oud.

Politiek interesseert me al sinds mijn jeugd. Bij familiefeesten werd er tussen pot en pint over politiek gepraat. Het vuur dat mijn vader en nonkels in hun betoog staken, blijft ook nu nog bij.

Als kind was dit eerder de ver-van-mijn-bedshow, maar alsjonge vader stelde ik me toch meer de vraag waar ik mijn toekomst in zag. Omdat ik graag mijn mening deel en oplossingen tracht te zoeken, is de sprong naar de politieke wereld ergens logisch.

Door mijn niet-evidente gezinssituatie - mijn zoontje heeft een mentale beperking - is de combinatie met politiek zeker niet van de poes. De beslissing om mij politiek te engageren gaat dus niet over 1 nacht ijs. Daarom dat ik sinds de vorige gemeenteraadsverkiezingen frequent de gemeenteraad bijwoon. Daar zie ik jammer genoeg niet bij iedereen de verwachte passie en toewijding.

Na bijna 6 jaar het schouwspel gade te slaan, merk ik dan ook welke personen en partijen hun stem waarmaken of verdienen.

Mijn beeld van Liedekerke is grotendeels op nostalgie gebouwd. Jammer genoeg heb ik geen cinema’s of dancings meer gekend, maar wel de boekenwinkels, kruidenierszaken en muziekwinkels. Die draag ik voor altijd in mijn hart. De tijd terugdraaien kunnen we niet, maar Liedekerke kanopnieuw een bruisende, levende en groene gemeente worden.Een plek waar het veilig vertoeven is en waar de lokale handelaar centraal staat. 

Een gemeente waar iedereen, ongeacht afkomst, geslacht of overtuiging, zichzelf kan zijn en elkaar vindt door het Nederlands als gemeenschappelijke taal.

Op sociale media, op de straat en op café gaan gesprekken vaak over dezelfde zaken. Het onveiligheidsgevoel, het zwerfvuil, de slechte staat van de straten, het groen dat moet verdwijnen en de verfransing. Een aanpak of erkenning dringt zich op.

Gelukkig is er de oppositie, althans 1 partij, die de vinger aan de pols houdt. 

De N-VA-fractie probeert met man/vrouw en macht de meerderheid wakker te schudden.

Als Vlaamsgezinde Liedekerkenaar is de keuze voor N-VA evident, het is immers het enige alternatief om een nieuwe, frisse wind door Liedekerke te laten blazen.

En die wind, die frisse adem, daar TEKEN ik voor.